22 жніўня ў Поразаўскай
бібліятэцы-цэнтры краязнаўства адбыўся вечар-партрэт “Самабытны ганчар”,
прысвечаны 100-годдзю з дня нараджэння поразаўскага майстра чорназадымленай керамікі
Іосіфа Іосіфавіча Шопіка, лаўрэата Другога Усесаюзнага фестывалю народнай
творчасці, удзельніка ВДНГ СССР і ВДНГ БССР. Сярод яго ўзнагарод – бронзавы
медаль ВДНГ СССР.
Месцам правядзення вечара-партрэта
невыпадкова стаў музейны пакой “Мастацтва гліны і агню”, бо ў ім захоўваецца мноства
экспанатаў і фотаматэрыялаў поразаўскага ганчара. Вырабы, зробленыя рукамі
Іосіфа Іосіфавіча, экспануюцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі
Беларусь, Беларускім дзяржаўным музеі народнай архітэктуры і побыту, іншых музеях
Рэспублікі Беларусь.
У цёплай і сяброўскай атмасферы
прысутныя перагарнулі старонкі жыцця земляка, таленавітага чалавека, знатнага
ганчара, вырабамі якога праславілася поразаўскае ганчарства – Іосіфа Шопіка.
Чаго толькі не тварылі рукі народнага майстра: вялікія гаршкі і сераднякі, скляпнікі
і пітушкі, мяліцы і макотры, збаны і гарлачы, кубкі і вазоннікі, трохногія
патэльні і рознафігурныя пасвісцёлкі для дзяцей.
Сваімі ўспамінамі пра Іосіфа Іосіфавіча
падзялілася пляменніца Тарэса Пятроўна Рудоміна. Яна адзначыла, што дзядзька
быў чалавекам не толькі таленавітым і працавітым, але лагодным, гасцінным і
заўсёды жыццярадасным. Яна падзякавала арганізатараў вечара і ўсіх, хто прыйшоў
ушанаваць яго памяць.
Аб яркіх момантах сустрэч з выдатным
ганчаром распавялі Рамуальд Францавіч і Яніна Іванаўна Сакалоўскія. У гэты
дзень, дзень святкавання стогадовага юбілею І.І.Шопіка, музейны пакой папоўніўся
яшчэ адным экспанатам знакамітага майстра, які падарыла Ніна Уладзіміраўна
Калач. Ёй таксама давялося сустракацца і гутарыць з ганчаром.
Тэматычным было і музычнае
суправаджэнне вечара. У выкананні работнікаў Поразаўскага сектара культуры і
вольнага часу, а таксама бібліятэкара прагучалі песні пра ганчарнае рамяство і
родны край.